Miron Białoszewski

Miron Białoszewski (1922–1983), poeta, prozaik, dramatopisarz; debiutował w krakowskim „Życiu Literackim” w 1955 roku; twórca, wraz z Ludwikiem Heringiem i Ludmiłą Murawską, eksperymentalnego Teatru na Tarczyńskiej; autor m.in. tomików Obroty rzeczy (1956), Było i było (1965), Odczepić się (1978), prozy Pamiętnik z powstania warszawskiego (1970), Szumy, zlepy, ciągi (1976), Zawał (1977); [patrz m.in. „Kwartalnik Artystyczny” 2003 nr 1 (37), 2008 nr 1 (87), 2022 nr 2 (114)].

Miron Białoszewski w „Kwartalniku Artystycznym”

Nr 2022 nr 3 (115):  Listy do Jadwigi Stańczakowej

Nr 2022 nr 2 (114):  List

Nr 2022 nr 2 (114):  Listy do Jadwigi Stańczakowej

Nr 2022 nr 2 (114):  oraz Anny i Tadeusza Sobolewskich

Nr 2008 nr 1 (57):  Dziennik. Pogorszenie. Ameryka

Nr 2003 nr 1 (37):  Dokładane treści (fragmenty dziennika)