Andrzej Zawada, ur. 1948 w Wieluniu, eseista, krytyk literacki, tłumacz i edytor, profesor Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego; ostatnio opublikował Pracownię literacką (2021). Mieszka we Wrocławiu i w Dębnikach.
Nr 2023 nr 2 (118): Należy się piękno
Nr 2023 nr 1 (117):
Nr 2023 nr 1 (117): Poezja jest partyturą
Nr 2022 nr 2 (114): Rozumieć siebie i nasz czas
Nr 2022 nr 1 (113): Lista nie/obecności
Nr 2021 nr 3 (111): Coś ty uczynił wierszom, Różewiczu?
Nr 2021 nr 3 (111): Pamięć dziedziczna
Nr 2021 nr 2 (110): Niepamięć, niestety
Nr 2021 nr 2 (110): Pokój z osobnym wejściem
Nr 2020 nr 4 (108): Historia ludzi i oszczędność
Nr 2020 nr 4 (108): słów
Nr 2020 nr 1 (105): Utrwalona chwila zachwytu
Nr 2019 nr 4 (104): Pisane złotym pelikanem
Nr 2023 nr 2 (118): Należy się piękno
Nr 2023 nr 1 (117):
Nr 2023 nr 1 (117): Poezja jest partyturą
Nr 2022 nr 2 (114): Rozumieć siebie i nasz czas
Nr 2022 nr 1 (113): Lista nie/obecności
Nr 2021 nr 3 (111): Coś ty uczynił wierszom, Różewiczu?
Nr 2021 nr 3 (111): Pamięć dziedziczna
Nr 2021 nr 2 (110): Niepamięć, niestety
Nr 2021 nr 2 (110): Pokój z osobnym wejściem
Nr 2020 nr 4 (108): Historia ludzi i oszczędność
Nr 2020 nr 4 (108): słów
Nr 2020 nr 1 (105): Utrwalona chwila zachwytu
Nr 2019 nr 4 (104): Pisane złotym pelikanem