Marek Kędzierski

Marek Kędzierski, ur. 1953 w Łodzi, prozaik, eseista, tłumacz Becketta i Bernharda, reżyser; ostatnio ukazała się powieść Bernharda Przegrany, w jego przekładzie (2019) oraz tom rozmów z Krzysztofem Myszkowskim Pułapka Becketta (2020). Mieszka m.in. w Paryżu.

Marek Kędzierski w „Kwartalniku Artystycznym”

Nr 2024 nr 1 (121):  Marginalia (5)

Nr 2023 nr 4 (120):  Søren

Nr 2023 nr 3 (119):  Marginalia (4)

Nr 2023 nr 2 (118):  Marginalia (3)

Nr 2023 nr 1 (117):  

Nr 2023 nr 1 (117):  W rytmie Szia-sztin

Nr 2022 nr 4 (116):  

Nr 2022 nr 4 (116):  Marginalia (2)

Nr 2022 nr 3 (115):  *** ( Jak uartystycznić… )

Nr 2022 nr 3 (115):  Stracone i nie stracone okazje.

Nr 2022 nr 3 (115):  Dialogi – kontrapunkty – konwergencje

Nr 2022 nr 3 (115):  Mój kilometr Paryża

Nr 2022 nr 2 (114):  Marginalia

Nr 2022 nr 1 (113):  Plebejus samuelis

Nr 2021 nr 4 (112):  Przymiarki do Estebana

Nr 2021 nr 4 (112):  Claude Esteban i figura rozdarcia

Nr 2020 nr 4 (108):  Józef Kordian

Nr 2020 nr 2 (106):  Epoka jest niezwykła, dziwne czasy nastały

Nr 2019 nr 4 (104):  

Nr 2018 nr 4 (100):  Giacometti. Terytoria

Nr 2018 nr 4 (100):  métro ligne 4

Nr 2018 nr 4 (100):  Postscriptum

Nr 2018 nr 3 (99):  

Nr 2018 nr 2 (98):  Warszawa – Chiny (5)

Nr 2017 nr 4 (96):  

Nr 2017 nr 3 (95):  

Nr 2017 nr 1 (93):  Warszawa – Chiny (4)

Nr 2016 nr 4 (92):  Pułapka Becketta (5)

Nr 2016 nr 3 (91):  Warszawa – Chiny (3)

Nr 2016 nr 2 (90):  

Nr 2016 nr 1 (89):  Wspomnienie o Ricku Clucheyu

Nr 2015 nr 4 (88):  Warszawa – Chiny (2)

Nr 2015 nr 4 (88):  Pułapka Becketta (4)

Nr 2015 nr 1 (85):  „Nie lubię wentylowania prywatnych dokumentów”. Listów Samuela Becketta ciąg dalszy

Nr 2014 nr 4 (84):  Przegrać lepiej czy Lepiej przegrać? Beckettowskie niuanse po 25 latach

Nr 2014 nr 4 (84):  Warszawa – Chiny

Nr 2013 nr 4 (80):  Lord, Giacometti

Nr 2012 nr 4 (76):  

Nr 2012 nr 4 (76):  Interludia (2)

Nr 2012 nr 3 (75):  Interludia (1)

Nr 2011 nr 4 (72):  Louise Bourgeois

Nr 2011 nr 2 (70):  Marquerite Duras i Barbara Bray

Nr 2011 nr 1 (69):  Listy, liryka, fotografie: prawdziwe

Nr 2011 nr 1 (69):  Camogli

Nr 2010 nr 4 (68):  Pułapka Becketta (3)

Nr 2010 nr 2 (66):  ALA BIBULA. Z mojego dziennika

Nr 2010 nr 1 (65):  

Nr 2010 nr 1 (65):  Barbara Bray (1924–2010)

Nr 2009 nr 3 (63):  Thomas Bernhard (2)

Nr 2009 nr 2 (62):  Terytorium Bernharda

Nr 2009 nr 2 (62):  Aurach

Nr 2009 nr 1 (61):  RUE Samuel BECKETT (2)

Nr 2008 nr 4 (60):  RUE Samuel BECKETT

Nr 2008 nr 2 (58):  Madmoiselle

Nr 2007 nr 4 (56):  Dawni mistrzowie: Witold Gombrowicz

Nr 2007 nr 1 (53):  Winterreise A.D. 1936: między chaosem

Nr 2007 nr 1 (53):  Pułapka Becketta (2)

Nr 2006 nr 3-4 (51-52):  Obecność Becketta

Nr 2006 nr 3-4 (51-52):  Pułapka Becketta

Nr 2005 nr 4 (48):  Francis Bacon: śluz ślimaka i ślady ludzkiej obecności

Nr 2005 nr 1 (45):  ***

Nr 2004 nr 4 (44):  Tropy obecności: wnętrza Evy Rubinstein

Nr 2003 nr 4 (40):  Wer die Dichter will verstehen…

Nr 2003 nr 2-3 (38-39):  ***

Nr 2003 nr 2-3 (38-39):  „Sztuka niezmiernie mnie interesuje…”. Alberto Giacometti i „jego rzeczywistość”

Nr 2003 nr 1 (37):  Reger kontra Heidegger: zapalczywe tyrady Bernharda

Nr 2002 nr 4 (36):  rzecz jasna

Nr 2001 nr 3 (31):  Jérôme Lindon (1925-2001)

Nr 2001 nr 3 (31):  Nowi autorzy Editions de Minuit

Nr 2000 nr 2 (26):  O nową powieść. Autorzy Editions de Minuit

Nr 1999 nr 4 (24):  Okolice Nienazywalnego: Samuel Beckett A.D. 1949

Nr 1998 nr 4 (20):  Przykład Suhrkampa

Nr 1998 nr 2 (18):  Sotto voce – Robert Pinget i dyskretna siła niuansu

Nr 1998 nr 2 (18):  

Nr 1998 nr 2 (18):  Zaniemówienie

Nr 1996 nr 4 (12):  ***

Nr 1996 nr 4 (12):  Widziane i słyszane

Nr 1995 nr 2 (6):  La petite mort

Nr 1993 nr 0:  Home sweet home