Przejdź do głównej treści

Autorzy

Antoni Libera

Antoni Libera

1949

Antoni Libera, ur. 1949 w Warszawie, prozaik, eseista, tłumacz, reżyser; ostatnio opublikował nowe przekłady Tragedii rzymskich Shakespeare'a, tomy 1 i 2 (2021, 2022) i Dymitra Schillera (2022) oraz Najlepiej się nie urodzić i inne teksty prozą (2023) [patrz m.in. "Kwartalnik Artystyczny" 2019 nr 1 (101)]. Mieszka w Warszawie.

Antoni Libera w "Kwartalniku Artystycznym"

Nr 2022 nr 3 (115):  Nota
Nr 2022 nr 1 (113):  Bądź wierny sobie i dwa inne standardy
Nr 2021 nr 2 (110):  W odpowiedzi na wiersz Michaela Krügera
Nr 2021 nr 2 (110):  Odpowiedź Ryszardowi Krynickiemu
Nr 2020 nr 4 (108):  Janusz Szuber 1947–2020
Nr 2020 nr 4 (108):  Fuga śmierci Paula Celana
Nr 2020 nr 3 (107):  Bohater Jerzego Pilcha:
Nr 2020 nr 3 (107):  bohater naszych czasów
Nr 2020 nr 3 (107):  Liryki lozańskie
Nr 2020 nr 3 (107):  wariacje na temat Jerzego Pilcha
Nr 2020 nr 2 (106):  Od jednoaktówki Hauptmanna
Nr 2019 nr 1 (101):  Od Sofoklesa do Becketta
Nr 2019 nr 1 (101):  Kompot z wisień
Nr 2019 nr 1 (101):  
Nr 2018 nr 3 (99):  
Nr 2017 nr 1 (93):  Kosmos w Dolinie Pysznej (4)
Nr 2016 nr 3 (91):  Kosmos w Dolinie Pysznej (3)
Nr 2016 nr 2 (90):  Kosmos w Dolinie Pysznej (2)
Nr 2015 nr 4 (88):  Kosmos w Dolinie Pysznej (początek
Nr 2015 nr 4 (88):  większej całości)
Nr 2015 nr 3 (87):  O kim i o czym jest Towarzystwo Becketta
Nr 2015 nr 1 (85):  Z prowincji do centrum – wokół Widokówki z tego świata (zamiast wspomnienia)
Nr 2014 nr 4 (84):  Czy wszystko jest tylko komedią?
Nr 2014 nr 2 (82):  W tyranii wyzwolonego umysłu (2)
Nr 2014 nr 1 (81):  W tyranii wyzwolonego umysłu
Nr 2013 nr 4 (80):  Czekając na Godota – dzieło antychrześcijańskie?
Nr 2011 nr 4 (72):  Czym jest Podróż zimowa Stanisława Barańczaka?
Nr 2011 nr 2 (70) dodatek:  
Nr 2009 nr 4 (64):  
Nr 2009 nr 1 (61):  
Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  Trzy wiersze trzech mistrzów Herberta…
Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  …i trzy wiersze Becketta
Nr 2008 nr 2 (58) dodatek:  Z papierów po moim ojcu
Nr 2007 nr 1 (53):  Zalety pracy kopisty…
Nr 2006 nr 3-4 (51-52):  Końcówka w teatrze studenckim…
Nr 2004 nr 3 (43):  
Nr 2004 nr 1 (41):  Błogosławieństwo Becketta
Nr 2003 nr 4 (40):  Być sobą – co to znaczy? Studium Ostatniej taśmy Becketta
Nr 2002 nr 4 (36):  Jak przełożyć „wyrażenie bezpośrednie”? Wokół jednego zdania Samuela Becketta
Nr 2002 nr 2 (34):  Odwaga i pokora Tomasza Burka
Nr 2000 nr 1 (25):  Rachunek sumienia
Nr 1996 nr 4 (12):  Dante, Vico a Towarzystwo Becketta
Nr 1996 nr 3 (11):  Dziś temat: Święto Zmarłych
Nr 1995 nr 4 (8):  „A wiosny nima. Zawsze grudzień”. Wokół That Time Samuela Becketta